Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

Ο Λαγός




Πάντα θεωρούσα πως οι μύθοι του Αισώπου και τα ανέκδοτα περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο διάφορες ανθρώπινες καταστάσεις. Έτσι λοιπόν ας θυμηθούμε ένα κλασσικό ανέκδοτο.
Ένας Λαγός είχε την παράξενη συνήθεια να ρεμβάζει κάτω από ένα δένδρο.
Τα άλλα ζώα τον έβλεπαν εκεί αραχτό και τον ρωτούσαν γιατί είναι τόσο χαλαρός.
Περνάει η Αρκούδα:
-Τι κάνεις, Λαγέ;
-Ε! …τι να κάνω, Αρκούδα μου? Τρώω το χορταράκι μου, πίνω το γάργαρο νεράκι μου κι άμα μου κάνει κέφι, πηδάω και την Τίγρη.
Περνάει η Αλεπού:
-Πως πάει, Λαγέ;
-Ε! …τι να κάνω; Τρώω το χορταράκι μου, πίνω το γάργαρο νεράκι μου κι άμα μου κάνει κέφι, πηδάω και την Τίγρη.
Περνάει ο Λύκος:
-Πως πάει, Λαγέ;
-Ε! …τι να κάνω; Τρώω το χορταράκι μου, πίνω το γάργαρο νεράκι μου κι άμα μου κάνει κέφι, πηδάω και την Τίγρη.
Και έτσι και συνεχίστηκε.
Όποιο ζώο πέρναγε και τον ρωτούσε.
-Τρώω το χορταράκι μου, πίνω το γάργαρο νεράκι μου κι άμα μου κάνει κέφι, πηδάω και την Τίγρη.
Φυσικά στο τέλος όλα αυτά έφτασαν και στα αυτιά της Τίγρης και πέρασε να τον δει.
-Τι κάνεις, Λαγέ;
-Τι να κάνω; Τρώω το χορταράκι μου, πίνω το γάργαρο νεράκι μου και που και που λέω και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα!

Και τώρα αφού γελάσαμε, ας ονομάσουμε τον Λαγό Τσίπρα και την Τίγρη Μέρκελ κατά το δημοψήφισμα του 2015.
Φυσικά υπάρχουν και άλλοι λαγοί που πουλάγαν αντιμνημονιακή αντίσταση, όπως ο Σαμαράς.
Αν πάμε και πιο παλιά που κάποιοι φώναζαν "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" και όχι μόνο έκαναν κονόμα από ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, αλλά και μπροστά τους, σούζα.

Aπό ανέκδοτα και μύθους έχουμε πολλά, οπότε μπορείτε να αναμένετε συνέχεια.

Αν κάποιους τους ενοχλεί η κριτική λόγω πολιτικών πεποιθήσεων και προσπαθούν να με χαρακτηρίσουν ως χειροκροτητή κάποιας ιδεολογίας, ας απαντήσω πως σκοπός είναι η κριτική σε όλα τα κακώς κείμενα και η πρώτη ανάρτηση περιγραφής του μπλόγκ είναι ξεκάθαρη.

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Τι καταλάβαμε από την επίσκεψη Ομπάμα;



Από την 15η έως την 16η Νοεμβρίου 2016 είχαμε μία ξεχωριστή επίσκεψη που έκανε κάποιους εθνικά υπερήφανους, γιατί βρεθήκαμε στο επίκεντρο του κόσμου μιας και ένας "πλανητάρχης" πάτησε μετά από πολλά χρόνια το πόδι του στην Ελλάδα.
Φυσικά δεν μιλάμε για κάποιον τυχαίο, αλλά για τον κάτοχο βραβείου Νόμπελ Ειρήνης Μπαράκ Χουσεΐν Ομπάμα.
Πραγματικά δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω, αλλά θα προσπαθήσω να σταθώ σε κάποια σημαντικά σημεία παράγοντες που κάποιοι δεν είδαν τυφλωμένοι από την γκλαμουριά της επίσκεψης.
Θα τονίσω πως ότι λάμπει δεν είναι χρυσός, αλλά μάλλον αντιπερισπασμός.
Ας ξεκινήσουμε με τον κ. Ομπάμα για να φτάσουμε στην ηγεσία μας και εν κατακλείδι στο συνολικό απολογισμό της επίσκεψης.
Αυτός ο υπέρμαχος της ειρήνης έχει άλλους 2 μήνες προεδρίας που σημαίνει ότι μιλάμε για ένα πρόσωπο που εκπροσωπεί έναν σημαντικό μεν θεσμό, αλλά με ημερομηνία λήξης δε.
Τα φώτα της δημοσιότητας έκλεψε και συνεχίζει να απασχολεί ο Ντ. Τραμπ που αναμένεται να αναλάβει το προεδρικό αξίωμα σε 2 μήνες. Στην παγκόσμια πολιτική και διπλωματική σκηνή υπάρχει ένα μούδιασμα και μία ανησυχία γιατί ο Τραμπ είναι ένας άγνωστος Χ παράγοντας που έως ότου να δείξει τα πρώτα σημάδια πολιτικής του, καλύπτεται από ένα πέπλο αβεβαιότητας και ασάφειας που οφείλεται στον χαρακτήρα του και την προεκλογική του εκστρατεία.
Γνωρίζουμε ότι ο Ομπάμα ήταν ενάντιος στον Τραμπ και υποστήριξε την Χ. Κλίντον παρά το γεγονός ότι 7 χρόνια πριν όταν έκανε ο ίδιος προεκλογική εκστρατεία είχε δηλώσει ότι η Κλίντον ήταν ακατάλληλη για την θέση προέδρου.
Από πολλές πηγές και γεγονότα υπάρχουν στοιχεία ότι τόσο η Κλίντον όσο και ο Ομπάμα δεν είναι απλές μαριονέτες της Νέας Τάξης Πραγμάτων, αλλά ενίσχυσαν και το δόγμα μιας γενικής αναταραχής σε όλο τον πλανήτη, από την ανατροπή καθεστώτων μέχρι την αραβική άνοιξη και την δημιουργία του ISIS με την σημερινή κατάσταση στη Συρία, Ιράκ και Ν. Τουρκία.
Αλλά ας επιστρέψουμε στον Ομπάμα, αυτόν τον ευχάριστο σόουμαν με τις ατάκες που έδωσε μια χολυγουντιανή λάμψη στο Προεδρικό αξίωμα των ΗΠΑ.
Αυτός ο ειρηνοποιός κράτησε ανοιχτό το Γκουαντάναμο παρά τις προεκλογικές υποσχέσεις για κλείσιμο καΙ ανθρώπινα δικαιώματα. Αύξησε την παρουσία στρατιωτών σε κάθε μήκος και πλάτος του πλανήτη, παρά τις υποσχέσεις για αποστρατικοποίηση. Κατέστρεψε την μεσαία οικονομική τάξη με υπέρογκη φορολογία, ενώ η δήθεν φορολόγηση των πλουσίων ήταν μηδαμινή μπροστά στις νομοθεσίες που τους απέφεραν διπλάσια κέρδη. Διέλυσε το σύστημα υγείας με το Obamacare, μιας και ήταν ανίκανος να εφαρμόσει κοινωνική πολιτική. Σκότωσε εκατοντάδες με drones και αύξησε τις πωλήσεις όπλων κατά 8%.

Φυσικά κάποιος θα πει πως κοίταξε το συμφέρον των ΗΠΑ και εννοείται πως κανείς δεν διαφωνεί ότι ένας αρχηγός κράτους έχει κύριο γνώμονα το συμφέρον της πατρίδας του, αλλά όλα δείχνουν ότι υπηρέτησε περισσότερο την ΝΤΠ που έχει επιλέξει τις ΗΠΑ σαν άρμα της ατζέντας τους.
Μετά από αυτή την εισαγωγή ας ασχοληθούμε με την επίσκεψη στην Ελλάδα. Προφανώς αυτή η τελευταία περιοδεία δεν έχει να κάνει με αγάπες και λουλούδια, αλλά με εκκρεμότητες που θέλει να προλάβει μέσα στους 2 τελευταίους μήνες.
Ήρθε στην Ελλάδα λοιπόν και ο κόσμος ξετρελάθηκε, ενώ η κυβέρνηση ύψωσε αυτή την επίσκεψη σαν λάβαρο της διευθέτησης του χρέους, ενώ η αντιπολίτευση υποτίμησε το γεγονός λόγω ημερομηνίας λήξης του αξιώματος.
Τέσσερα είναι τα βασικά σημεία της επίσκεψης και ύπο το πρίσμα της εισαγωγής που έκανα θα προσπαθήσουμε να τα εξετάσουμε και να κάνουμε την κριτική μας.
1. Η πιο σημαντική είναι η πρώτη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο ΠτΔ έθιξε απευθείας όλα τα θέματα που μας καίνε ως χώρα και είναι σημαντικά. Αυτά είναι το οικονομικό (χρέος, λιτότητα), το Μακεδονικό (σκοπιανό και κατακρεούργηση της ελληνικής ιστορίας με ένα κρατίδιο σφήνα), το Κυπριακό (όπου από το σχέδιο Ανάν έως σήμερα συντελείται μία τεράστια αδικία εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Ελληνισμού) και το μεταναστευτικό/προσφυγικό/εποικιστικό.
Αυτό που εισπράξαμε από τον Ομπάμα ήταν να βήξει στο Κυπριακό, να ξεροκαταπιεί στο Μακεδονικό, να πει ότι αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες χρέους - λιτότητας και να καταδικάσει τη τελευταία και να μας πεις τι καλοί άνθρωποι που είμαστε και ταΐζουμε της γης τον κάθε πικραμένο και ανθρωπιστές κτλ κτλ κτλ
Με λίγα λόγια είδαμε υπεκφυγές και λόγια που χαϊδεύουν αυτάκια.
2. Η συνάντηση Ομπάμα - Τσίπρα έδειξε πόσο καλές σχέσεις και άνεση υπάρχει ανάμεσα σε υπαλλήλους της ΝΤΠ και την στιγμή που όλοι ασχολούνταν με τις γραβάτες, ουσιαστικά απλά συναντήθηκαν για να μιλήσουν για κάτι προμελετημένο-προσχεδιασμένο που σύντομα θα δούμε. Εδώ το σχόλιο που μπορώ να κάνω είναι μόνο ότι μάλλον ο Μητσοτάκης δεν πήρε δαχτυλίδι μιας και ο Τσίπρας συμφέρει και το έδειξε, άρα θα συμβεί κάτι που θα φαντάζει νίκη Τσίπρα και θα τον ξανανεβάσει στα μάτια του κόσμου.
3. Η επίσκεψη του Ομπάμα στην Ακρόπολη και το Μουσείο της ίσως να είναι το κύριο θετικό στοιχείο, εφόσον αποτελεί από μόνο του μια δωρεάν τουριστική διαφήμιση. Βέβαια ο τουρισμός δείχνει πως μάλλον προοριζόμαστε για γκαρσόνια.
4. Η ομιλία στο Ίδρυμα Νιάρχος. Αυτή η ομιλία ήταν η αποκορύφωση του θεάματος. Ήρθε σε μία χώρα που τρεφόμαστε από τα πολλά άδεια λόγια και μας είπε περισσότερα. Εκμεταλλευόμενος την ψυχολογία της ελληνικής μάζας και την χολυγουντιανή του λάμψη, μας πέταξε μερικές ελληνικές λεξούλες και αναφερόμενος στην κοιτίδα της δημοκρατίας και τους αρχαίους πέταξε ένα "Ζήτω η Ελλάς" και το κοινό ήρθε σε οργασμό, ενώ δεν ξέχασε να μας πει με άλλα λόγια το σλόγκαν του Πασοκ "Πρώτα ο Πολίτης".

Και μένουμε τώρα με την απορία τι ήρθε τελικά να κάνει εδώ. Πρώτα ήρθε να πουλήσει όπλα. Μην ξεχνάμε πως τα ΜΜΕ είχαν ήδη ξεκινήσει μια προπαγάνδα για το F-35 του στυλ, θα το έχουν οι Τούρκοι και όχι εμείς; Είναι πολύ πιθανό να ενημέρωσε τον Τσίπρα για το πως πρέπει να κινηθεί και ποιά είναι τα σχέδια της ΝΤΠ, εφόσον μάλλον κάτι θα γίνει με το χρέος. Ήρθε να μας χαϊδέψει τα αυτάκια και να μας τονώσει την ψυχολογία, έχοντας μελετήσει την ψυχολογία της ελληνικής μάζας.
Μα θα πει κάποιος, πως θα πάρουμε όπλα, αφού δεν έχουμε να φάμε; Επειδή το μνημόνιο και τα δάνεια δεν είναι τίποτα άλλο από ξέπλυμα χρήματος που περνάει δια μέσω της Ελλάδας για να καταλήξει στην Γερμανία, ουσιαστικά ότι κοπεί από το χρέος θα διατεθεί στην αγορά όπλων και έτσι θα σταματήσει η Γερμανία να είναι μοναχοφάης.
Η αναφορά του Ομπάμα στο ΝΑΤΟ και την Ελλάδα και το πως ξοδεύουμε το 2% του GDP σε όπλα είναι η ένδειξη, αλλά και η επίπληξη στους άλλους Νατοϊκούς "συμμάχους" ότι ήρθε η ώρα να γράψετε επιταγές και να διαψεύσετε τον Τραμπ που δεν βλέπει κέρδος στο ΝΑΤΟ.
Ας κάνουμε τώρα και μια κριτική στην ελληνική μάζα και τις αντιδράσεις της μπροστά στην επίσκεψη Ομπάμα. Ως μάζα, όπως και πολλοί Αμερικανοί τυφλώθηκαν από την χολυγουντιανλη λάμψη. Θυμίζει πολύ η αντίδραση της μάζας εκείνη την παλιά ελληνική ταινία "Καλωσήρθε το δολλάριο". Το γεγονός ότι πολλοί διακατέχονται από έναν πολιτισμικό κομπλεξισμό έναντι της Δύσης τους έκανε να τυφλωθούν διπλά. Ακόμα και η αντιπολίτευση έτρεξε ως κομπάρσος να φάνει και να βγάλει σέλφι με τον Αστέρα των ΗΠΑ. Χαρήκαν οι τριτικοσμικοί ιθαγενείς που ο αποικειοκράτης μοίρασε λεκτικές χάντρες και καθρεφτάκια, ενώ ουσιαστικά ήρθε να κανονίσει με τον φύλαρχο πόσους φόρους υποτέλειας ή σκλαβους να πάρει.
Για τους επόμενους μήνες θα πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνιση, γιατί τα ωραία λόγια τα λέει κάποιος σε μία γυναίκα που θέλει να ρίξει στο κρεβάτι.

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2016

Αξιοκρατία στην Ελλάδα



Μετά τον ανασχηματισμό της 6ης Νοεμβρίου 2016 της κυβέρνησης Σύριζα, έγινε ιδιαίτερα αισθητή η έννοια της αναξιοκρατίας για εμάς και της αξιοκρατίας σε ένα κόμμα.
Προφανώς και το τρανταχτό παράδειγμα είναι η "πιτσιρίκα" υπουργός Εργασίας Αχτσιόγλου "πνευματικό παιδί" του πρώην πλέον υπουργού Κατρούγκαλου. Συγγνώμη, αλλά ακόμα και για τους τύπους κωλύομαι να τους ονομάσω κύριους ή κυρίες, πολιτικούς που καταστρέφουν την χώρα.
Ακούστηκαν πάρα πολλά με κύριο σκοπό είτε να δώσουν άφεση αμαρτιών στην "πιτσιρίκα" με το πλούσιο βιογραφικό, είτε να της επιτεθούν για λόγους πολιτικής. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από εκείνη για να φτάσουμε στο ευρύτερο πρόβλημα της αξιοκρατίας στην ελληνική κοινωνία.
Προφανώς υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι νέοι και μεγαλύτεροι σε ηλικία με τα ίδια ή και περισσότερα προσόντα. Τι είναι αυτό που έκανε ένα "πιτσιρίκι" υπουργό;
Μα προφανώς το γεγονός ότι είναι κομματόσκυλο.
Δυστυχώς ο όρος "κομματόσκυλο" αποτελεί το βασικότερο προσόν για οποιαδήποτε ανέλιξη σε αξίωμα σήμερα.

Προφανώς κάποιοι δυσκολεύονται να αντιληφθούν ότι πήγαμε κατά διαόλου, γιατί το παράδειγμά της είναι η κορυφή του παγόβουνου 40 ετών κομματόσκυλων όλων των κομμάτων. Όλοι ξέρουμε για τα τραπεζάκια των κομμάτων στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας, για τους πολιτικοποιημένους καθηγητές και για το πως ακόμα και κουμπούρες καταλήγουν με πτυχίο επειδή το τραπεζάκι είτε ήταν ευνοούμενο από καθηγητές, είτε προπυλάκιζε καθηγητές.
Ας προχωρήσουμε στα μεταπτυχιακά, όπου φοιτητές τουρίστες απέκτησαν τίτλους μην έχοντας φανεί πότε στο Ίδρυμα Σπουδών. Φυσικά μην ξεχνάμε και πολιτευόμενους που μετά την "βολευτική" καρέκλα σε μια νύχτα εμφανίστηκαν με διδακτορικά.
Όχι δεν με ενδιαφέρουν τα πτυχία τους, γιατί όλοι ξέρουμε πως υπάρχουν μεταπτυχιακά και διδακτορικά κονσέρβες που αναμένουν για πολιτικές χάρες. Όλοι ξέρουμε πόσο πολιτικές είναι οι θέσεις στις Βρυξέλες και όλοι ξέρουμε πως κάποιοι εμφανίζουν φανταστικά βιογραφικά που τους φτιάχνουν άλλοι.
Όσοι έχουμε φτύσει αίμα για κάποιο μεταπτυχιακό ή διδακτορικό, γνωρίζουμε πόσο εύκολα μπαίνει ένα όνομα σε δημοσίευση με δουλειά άλλου ή πόσο εύκολα δεν μπαίνει το όνομα κάποιου, παρόλο που εκείνος έκανε την δουλεία.
Επιστρέφοντας στο εν λόγω "πιτσιρίκι", επιτύχει ή αποτύχει, προφανώς όπως όλοι οι αποτυχημένοι πολιτικοί αυτής της χώρας, θα έχει ήδη εξασφαλίσει κάπου κάπως μια καβάτζα, από βουλευτιλίκι, έως καθηγητιλίκι ή θέση στας Ευρώπας.
Φυσικά δεν παραβλέπουμε και το κρεβάτι κάποιου γιατί είτε άντρας είτε γυναίκα, οι σεξουαλικές χάρες και αυτές κάπως ξεπληρώνονται.
Και εν τέλει γιατί μιλάμε; Για άλλον ένα Καρανίκα με βιογραφικό αυτή τη φορά.
Τώρα κάποιοι που φοράνε παρωπίδες θα σπεύσουν να με κατηγορήσουν ως υποστηρικτή άλλου κόμματος.
Θα απαντήσω τα εξής που αποτελούν και το τελικό συμπέρασμα του σημερινού θέματος πέρι αξιοκρατίας.
Ποιός κατέστρεψε κάθε είδους κριτίριο περί αξίας; Μα φυσικά το ίδιο πολιτικό σύστημα που κάνει το μπερδεμένο για το ποιός θέλει αριστεία και αξιοκρατία περισσότερο.
Όπως έγραψα στην αρχή και λόγω της μνήμης χρυσόψαρου του Ελληναρά, η αξιοκρατία θυσιάστηκε στον βωμό του πολιτικού κέρδους. Στρατιές αγραμμάτων μπήκαν σε θέσεις που απαιτούσαν προσόντα, απλά γιατί ήταν κομματικά πρωτοπαλίκαρα. Ακαδημαϊκές θέσεις καταλήφθησαν με έναν ισοπεδωτικό νόμο Παπανδρέου το 82 και ξεκίνησε η γιγάντωση των πολιτικών παρατάξεων στα ΑΕΙ. Ναι, εκείνα τα φυτώρια που παράγουν Αχτσιόγλου, Παπαμιμίκους και άλλους.
Για ποιά ακριβώς αξιοκρατία μιλάμε όταν κάποιοι θεωρούν ως εργασία την χομπίστικη ενασχόληση με ένα κόμμα; Μήπως δεν θυμόμαστε πως εκτός από την Ατσιόγλου και άλλα κομματικά παιδιά υπηρέτησαν Βρυξέλες για την κονόμα σαν τον υιό Ζαγορίτη που τον μάθαμε από την θητεία του στο πολεμικό μουσείο καθώς σχεδίαζε πολεμικές επιχειρήσεις στα βρακία της εθνικής μας πορνοστάρ Αλεξανδράτου;
Ο όρος δε του "επιστημονικού" συνεργάτη, μάλλον δείχνει ότι η κομματικοποίηση και όχι η πολιτικοποίηση έχει γίνει επιστήμη.
Ας μπούμε και πιο βαθειά στην αξιοκρατία και των άλλων αφού όλοι μαζί αποτελούν το σάπιο πολιτικό σύστημα.
Ο Μητσοτάκης τζούνιορ που είναι και αρχηγός κόμματος με την παρέμβαση Σημίτη δεν βρέθηκε σε Διευθυντική θέση; Ποιός; Αυτός που κατακρίνει  κλητήρες των 700 ευρώ, αλλά μιλάει για αξιοκρατία.

Να προχωρήσουμε σε θέματα οικογενειακής αξιοκρατίας; Καραμανλήδες, Βαρβιτσιώτες, Μπακογιάννηδες, Παπανδρέου, Γεννηματά και λοιποί γνωστοί και άγνωστοι που άλωσαν δημόσιες θέσεις και αξιώματα και αργότερα μας κούνησαν το δάχτυλο.
Όσες γραβάτες και να φορέσουν ή να μην φορέσουν, όσα βιογραφικά από χρυσό και να μας πλασάρουν είναι Καρανίκες στην ψυχή και την νοοτροπία και αποτελούν καταδίκη για κάθε μορφή αξιοκρατίας.
Ο άξιος είναι επικίνδυνος και πρέπει να εξοντωθεί!

Σάββατο 16 Ιουλίου 2016

Μια ανάλυση επί του Τουρκικού πραξικοπήματος




Λίγο πριν μπει η 16η Ιουλίου 2016 ξεκίνησε μία απόπειρα πραξικοπήματος στην γειτονική Τουρκία. Πολλές εικόνες και πληροφορίες έκαναν τον γύρο του κόσμου και ανάμεσα σε αυτές με το που ξημέρωσε μάθαμε πως ο Ερντογάν δεν έπεσε γιατί ο λαός αντέδρασε και βγήκε στους δρόμους, ενώ ο Ερντογάν επανήλθε στην εξουσία από εκεί που ζητούσε άσυλο δεξιά και αριστερά.
Παράλληλα με τα πρώτα ενημερωτικά προγράμματα της τηλεόρασης ακούσαμε το μακρύ και το κοντό του κάθε διεθνολόγου και του κάθε πολιτικάντη. Στο πνεύμα του politically correct και της πολιτικής εκμετάλλευσης ακούσαμε πολλά περί δημοκρατίας, λαού και άλλα, όμως πρόκειται για την αλήθεια;
Όπως όλοι αυτοί οι ειδικοί, αποφάσισα κι εγώ ως μη ειδικός να γράψω μία ανάλυση μακρυά από πολιτική εκμετάλλευση και πολιτική ορθότητα.
                                                          
Θα ξεκινήσω με μερικά βασικά αξιώματα που θα έπρεπε να έχουμε ως Έλληνες και ως ρεαλιστές:
1. Η Τουρκία αποτελεί και θα αποτελεί εχθρό της Ελλάδας με επεκτατικές τάσεις στο Αιγαίο.
2. Ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος και σε περίπτωση πολέμου, οι απέναντι δεν θα τραγουδήσουν Λένον και θα πετάξουν τα όπλα, αλλά θα προσπαθήσουν να επαναλάβουν τα σενάρια της Κύπρου με δολοφονίες, βιασμούς και εθνοκάθαρση.
3. Πίσω από το ένα που βλέπουμε, κρύβονται 100 που δεν βλέπουμε.
                  
Ας αρχίσουμε λοιπόν να αναλύουμε μερικά βασικά σημεία της όλης κατάστασης στην Τουρκία και πως φτάσαμε ως εδώ.
Ο Κεμάλ που στην πραγματικότητα ήταν Σκοπιανός αμφιβόλου πατέρα και όχι Θεσσαλονικιός, προσπάθησε να πάρει ένα ασκέρι μουσουλμάνων, να τους φτιάξει κράτος και να τους δώσει ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Μία από τις βασικότερες κινήσεις είναι ότι άλλαξε το αλφάβητο από αραβικά σε λατινικά και συνεργάστηκε κυρίως με τους Γερμανούς σε θέματα δομής κράτους και στρατού. Φυσικά δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει κράτος, αν δεν είχε και την ώθηση κάποιων "συμμάχων". Παράλληλα προσπάθησε να διαχωρίσει την σχέση κράτους - θρησκείας και άφησε πίσω του το λεγόμενο Κεμαλικό δόγμα με το οποίο πορεύτηκε η Τουρκία, μέχρι την εμφάνιση Ερντογάν.
Ο Ερντογάν μαζί με την αλεπουδίτσα ονόματι Νταβούτογλου, όχι μόνο έσπασαν την κεμαλική ιδεολογία που διαπότιζε το τουρκικό σύστημα εξουσίας, αλλά προώθησε τον εθνικιστικό μεγαλοϊδεατισμό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Απαραίτητο στοιχείο μίας Οθωμανικής αυτοκρατορίας είναι φυσικά και η προώθηση και ενδυνάμωση του Ισλάμ. Το 2010 που είχα μία συνάντηση με μία Τουρκάλα συνάδελφο που μου απεκάλυψε ότι ήδη από τότε ο Ερντογάν μοίραζε δημοσιοϋπαλληλικές θέσεις σε δηλωμένους μουσουλμάνους που είχαν τις γυναίκες τους με μαντήλες κτλ. Φυσικά είχε τεράστια απήχηση στην πλέμπα που δεν είχε στον ήλιο μοίρα και μπορούμε να πούμε ότι μάλλον εφήρμοσε το δόγμα Α. Παπανδρέου όταν δημιουργούσε τις στρατιές πρασινοφρουρών με σκοπό να ελέγξει την ελληνική κοινωνία και τα φρονήματα.
Έτσι και ο Ερντογάν δημιούργησε μία κοινωνία ισλαμοφρουρών από κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Προφανώς το ισλαμικό δόγμα δεν είχε απήχηση σε πιο μορφωμένες κοινωνικές ομάδες όπως και η Τουρκάλα συνάδελφος το 2010. Αν κάποιοι θίγονται για την χρήση των κοινωνικών τάξεων, δυστυχώς πάντα θα υπάρχουν φτωχότεροι και αμόρφωτοι και συνήθως όπως έχει αποδειχθεί και ιστορικά, αποτελούν την βάση για να χτίσει κάποιος από επαναστάσεις έως πολιτικά συστήμα.
Ένα από τα βασικότερα εγχειρήματα του Ερντογάν είναι η χειραφέτηση των στρατιωτικών που έως και σήμερα είχαν κάνει 4 πραξικοπήματα με το σημερινό αποτυχημένο να είναι το 5ο. Οι στρατιωτικοί αποτελούσαν την άρχουσα τάξη και διασφάλιζαν την συνέχιση του κεμαλικού δόγματος, όμως ο Ερντογάν βλέποντας μπροστά παράλληλα με την προετοιμασία της κοινωνίας, φρόντισε να καθαιρέσει επικίνδυνους στρατιωτικούς, ενώ παράλληλα έβαλε σε όλες τις θέσεις δικούς του.
Βλέποντας ότι ελέγχει πλέον τα πράγματα προώθησε τα παλαιά οθωμανικά δόγματα, όπως εθνοκάθαρση των Κούρδων και προσπάθεια ομογενοποιήσης της κοινωνίας ύπο το πρίσμα του παντουρκισμού, όμως λόγω πολλών φυλών, αχανούς χώρας και ένοπλης αντίστασης των Κούρδων δεν το πέτυχε ακόμα.
Από εκεί και πέρα προωθεί ένα νέο σύστημα διακυβέρνησης αντίστοιχο των ΗΠΑ, όπου ως πρόεδρος της Τουρκίας θα έχει την απόλυτη εξουσία.
                       
Ποιές είναι οι γνώσεις που αποκομήσαμε όμως από την σημερινή απόπειρα πραξικοπήματος;
            
1. Διαφάνηκε ότι όταν πουλάς τσαμπουκά, μόλις βρεθείς σε ανάγκη θα φας φτύσιμο. Έτσι και ο Ερντογάν, όταν όλα ακόμα παίζονταν έφαγε φτύσιμο στις απόπειρες αναζήτησεις ασύλου σε Γερμανία, ΗΠΑ και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αν και δεν αμφιβάλω πως η σημερινή κυβέρνηση θα του έδινε άσυλο, ο ίδιος δεν θα ζητούσε ποτέ από την Ελλάδα ειδικότερα όταν κυβερνάς με βάση την ανθελληνική πολιτική. Παράλληλα αν το πραξικόπημα έιναι υποκινούμενο από μυστικές υπηρεσίες άλλων χωρών, δεν πρόκειται να πας σε προτεκτοράτο που έχει και προϊστορία με τον Οτσαλάν.
             
2. Βλέποντας σε βάθος χρόνου και παρά το γεγονός ότι πολλές φορές καβάλησε το καλάμι έχουμε να κάνουμε με ένα έξυπνο πολιτικό και ηγέτη που δεν πρόκειται να χάσει την εξουσία του εύκολα και είναι πολύ πιθανό ότι από σήμερα θα είναι πιο ισχυρή. Παράλληλα με διάφορους διπλωματικούς και πολιτικούς ελιγμούς κρατάει την Τουρκία στο προσκήνιο των εξελίξεων και προσπαθεί να την καταστήσει υπερδύναμη και όχι δουλικό των λεγόμενων "μεγάλων δυνάμεων".
               
3. Είναι πολύ πιθανό εάν δεν τον φόβησε η προσπάθεια πραξικοπήματος να γίνει ακόμα πιο αδιάλλακτος με την Ευρώπη, αλλά και τις διεκδικήσεις της Τουρκίας.
               
4. Πολύ πιθανό να υπάρξει προσπάθεια εκτόνωσης προς την μεριά μας, κάτι που αποτελεί παράδοση στην Τουρκία για λόγους παραπλάνησης, αλλά και εθνικιστικού φανατισμού (μόλις πριν από λίγο τουρκικό ελικόπτερο προσγειώθηκε στην Αλεξανδρούπολη και οι επιβαίνοντες ζήτησαν πολιτικό άσυλο).
            
5. Ο σχεδιασμός και η εκτέλεση του πραξικοπήματος αποδείχθηκε κακή και δεν είχε υπολογίσει καν την λαϊκή αντίδραση των "ισλαμοφρουρών".
             
6. Ο Τούρκος δεν αλλάζει και αυτό φάνηκε και από τον αποκεφαλισμό Τούρκου στρατιώτη που παραδόθηκε.

7. Δεν έχουμε να κάνουμε με λαϊκή αντίσταση στο ονόμα της δημοκρατίας, αλλά με ισλαμικό όχλο που προτιμάει έναν αυταρχικό ηγέτη που δεν σέβεται βασικές δημοκρατικές αρχές και ανθρώπινα δικαιώματα. Παράλληλα αποδεικνύεται περίτρανα πως το Ισλάμ αποτελεί πολιτικό σύστημα, μη συμβατό με την δημοκρατία και τις δυτικές αξίες.
                    
8. Επειδή πολλοί μιλάνε για τον "δειλό" Έλληνα που τρέχει στα ΑΤΜ, ενώ ο λαός ξεχύνεται να αντισταθεί στο όνομα της δημοκρατίας, ας δούμε και τον Τούρκο "ραγιά" που έτρεξε στα ΑΤΜ.

9. Σε επίπεδο γεωστρατηγικό η Τουρκία με τον Ερντογάν αποτελεί βασικό παράγοντα αστάθειας στην περιοχή.
               
Τελειώνοντας αυτή την μικρή ανάλυση θα αναφερθώ στο δικό μας πολιτικό σύστημα που εμπορεύεται δημοκρατία. Μπορεί όλοι αυτοί να χαιρετίζουν τη λαϊκή βούληση (που καταρρίφθηκε στο άρθρο) και την δημοκρατία, αλλά η πραγματικότητα είναι πως κι εδώ έχουμε κοινοβουλευτική δικτατορία που έχει μετατρέψει το κράτος σε άβουλο προτεκτοράτο. Η λεγόμενη δημοκρατία είναι τόσο δημοκρατία, όσο χριστιανός είναι ο Ερντογάν.
 
Υ.Γ. Ύπο την εικασία ότι το πραξικόπημα ήταν σκηνοθετημένο, τότε όχι μόνο έχουμε έναν άνθρωπο που ουσιαστικά είναι σίγουρος για την δύναμή του στον κόσμο, άλλα καθίσταται ο πλέον επικινδυνότερος όλων όσων είχαμε ποτέ στην αντιπέρα όχθη.