Σάββατο 16 Ιουλίου 2016

Μια ανάλυση επί του Τουρκικού πραξικοπήματος




Λίγο πριν μπει η 16η Ιουλίου 2016 ξεκίνησε μία απόπειρα πραξικοπήματος στην γειτονική Τουρκία. Πολλές εικόνες και πληροφορίες έκαναν τον γύρο του κόσμου και ανάμεσα σε αυτές με το που ξημέρωσε μάθαμε πως ο Ερντογάν δεν έπεσε γιατί ο λαός αντέδρασε και βγήκε στους δρόμους, ενώ ο Ερντογάν επανήλθε στην εξουσία από εκεί που ζητούσε άσυλο δεξιά και αριστερά.
Παράλληλα με τα πρώτα ενημερωτικά προγράμματα της τηλεόρασης ακούσαμε το μακρύ και το κοντό του κάθε διεθνολόγου και του κάθε πολιτικάντη. Στο πνεύμα του politically correct και της πολιτικής εκμετάλλευσης ακούσαμε πολλά περί δημοκρατίας, λαού και άλλα, όμως πρόκειται για την αλήθεια;
Όπως όλοι αυτοί οι ειδικοί, αποφάσισα κι εγώ ως μη ειδικός να γράψω μία ανάλυση μακρυά από πολιτική εκμετάλλευση και πολιτική ορθότητα.
                                                          
Θα ξεκινήσω με μερικά βασικά αξιώματα που θα έπρεπε να έχουμε ως Έλληνες και ως ρεαλιστές:
1. Η Τουρκία αποτελεί και θα αποτελεί εχθρό της Ελλάδας με επεκτατικές τάσεις στο Αιγαίο.
2. Ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος και σε περίπτωση πολέμου, οι απέναντι δεν θα τραγουδήσουν Λένον και θα πετάξουν τα όπλα, αλλά θα προσπαθήσουν να επαναλάβουν τα σενάρια της Κύπρου με δολοφονίες, βιασμούς και εθνοκάθαρση.
3. Πίσω από το ένα που βλέπουμε, κρύβονται 100 που δεν βλέπουμε.
                  
Ας αρχίσουμε λοιπόν να αναλύουμε μερικά βασικά σημεία της όλης κατάστασης στην Τουρκία και πως φτάσαμε ως εδώ.
Ο Κεμάλ που στην πραγματικότητα ήταν Σκοπιανός αμφιβόλου πατέρα και όχι Θεσσαλονικιός, προσπάθησε να πάρει ένα ασκέρι μουσουλμάνων, να τους φτιάξει κράτος και να τους δώσει ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Μία από τις βασικότερες κινήσεις είναι ότι άλλαξε το αλφάβητο από αραβικά σε λατινικά και συνεργάστηκε κυρίως με τους Γερμανούς σε θέματα δομής κράτους και στρατού. Φυσικά δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει κράτος, αν δεν είχε και την ώθηση κάποιων "συμμάχων". Παράλληλα προσπάθησε να διαχωρίσει την σχέση κράτους - θρησκείας και άφησε πίσω του το λεγόμενο Κεμαλικό δόγμα με το οποίο πορεύτηκε η Τουρκία, μέχρι την εμφάνιση Ερντογάν.
Ο Ερντογάν μαζί με την αλεπουδίτσα ονόματι Νταβούτογλου, όχι μόνο έσπασαν την κεμαλική ιδεολογία που διαπότιζε το τουρκικό σύστημα εξουσίας, αλλά προώθησε τον εθνικιστικό μεγαλοϊδεατισμό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Απαραίτητο στοιχείο μίας Οθωμανικής αυτοκρατορίας είναι φυσικά και η προώθηση και ενδυνάμωση του Ισλάμ. Το 2010 που είχα μία συνάντηση με μία Τουρκάλα συνάδελφο που μου απεκάλυψε ότι ήδη από τότε ο Ερντογάν μοίραζε δημοσιοϋπαλληλικές θέσεις σε δηλωμένους μουσουλμάνους που είχαν τις γυναίκες τους με μαντήλες κτλ. Φυσικά είχε τεράστια απήχηση στην πλέμπα που δεν είχε στον ήλιο μοίρα και μπορούμε να πούμε ότι μάλλον εφήρμοσε το δόγμα Α. Παπανδρέου όταν δημιουργούσε τις στρατιές πρασινοφρουρών με σκοπό να ελέγξει την ελληνική κοινωνία και τα φρονήματα.
Έτσι και ο Ερντογάν δημιούργησε μία κοινωνία ισλαμοφρουρών από κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Προφανώς το ισλαμικό δόγμα δεν είχε απήχηση σε πιο μορφωμένες κοινωνικές ομάδες όπως και η Τουρκάλα συνάδελφος το 2010. Αν κάποιοι θίγονται για την χρήση των κοινωνικών τάξεων, δυστυχώς πάντα θα υπάρχουν φτωχότεροι και αμόρφωτοι και συνήθως όπως έχει αποδειχθεί και ιστορικά, αποτελούν την βάση για να χτίσει κάποιος από επαναστάσεις έως πολιτικά συστήμα.
Ένα από τα βασικότερα εγχειρήματα του Ερντογάν είναι η χειραφέτηση των στρατιωτικών που έως και σήμερα είχαν κάνει 4 πραξικοπήματα με το σημερινό αποτυχημένο να είναι το 5ο. Οι στρατιωτικοί αποτελούσαν την άρχουσα τάξη και διασφάλιζαν την συνέχιση του κεμαλικού δόγματος, όμως ο Ερντογάν βλέποντας μπροστά παράλληλα με την προετοιμασία της κοινωνίας, φρόντισε να καθαιρέσει επικίνδυνους στρατιωτικούς, ενώ παράλληλα έβαλε σε όλες τις θέσεις δικούς του.
Βλέποντας ότι ελέγχει πλέον τα πράγματα προώθησε τα παλαιά οθωμανικά δόγματα, όπως εθνοκάθαρση των Κούρδων και προσπάθεια ομογενοποιήσης της κοινωνίας ύπο το πρίσμα του παντουρκισμού, όμως λόγω πολλών φυλών, αχανούς χώρας και ένοπλης αντίστασης των Κούρδων δεν το πέτυχε ακόμα.
Από εκεί και πέρα προωθεί ένα νέο σύστημα διακυβέρνησης αντίστοιχο των ΗΠΑ, όπου ως πρόεδρος της Τουρκίας θα έχει την απόλυτη εξουσία.
                       
Ποιές είναι οι γνώσεις που αποκομήσαμε όμως από την σημερινή απόπειρα πραξικοπήματος;
            
1. Διαφάνηκε ότι όταν πουλάς τσαμπουκά, μόλις βρεθείς σε ανάγκη θα φας φτύσιμο. Έτσι και ο Ερντογάν, όταν όλα ακόμα παίζονταν έφαγε φτύσιμο στις απόπειρες αναζήτησεις ασύλου σε Γερμανία, ΗΠΑ και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αν και δεν αμφιβάλω πως η σημερινή κυβέρνηση θα του έδινε άσυλο, ο ίδιος δεν θα ζητούσε ποτέ από την Ελλάδα ειδικότερα όταν κυβερνάς με βάση την ανθελληνική πολιτική. Παράλληλα αν το πραξικόπημα έιναι υποκινούμενο από μυστικές υπηρεσίες άλλων χωρών, δεν πρόκειται να πας σε προτεκτοράτο που έχει και προϊστορία με τον Οτσαλάν.
             
2. Βλέποντας σε βάθος χρόνου και παρά το γεγονός ότι πολλές φορές καβάλησε το καλάμι έχουμε να κάνουμε με ένα έξυπνο πολιτικό και ηγέτη που δεν πρόκειται να χάσει την εξουσία του εύκολα και είναι πολύ πιθανό ότι από σήμερα θα είναι πιο ισχυρή. Παράλληλα με διάφορους διπλωματικούς και πολιτικούς ελιγμούς κρατάει την Τουρκία στο προσκήνιο των εξελίξεων και προσπαθεί να την καταστήσει υπερδύναμη και όχι δουλικό των λεγόμενων "μεγάλων δυνάμεων".
               
3. Είναι πολύ πιθανό εάν δεν τον φόβησε η προσπάθεια πραξικοπήματος να γίνει ακόμα πιο αδιάλλακτος με την Ευρώπη, αλλά και τις διεκδικήσεις της Τουρκίας.
               
4. Πολύ πιθανό να υπάρξει προσπάθεια εκτόνωσης προς την μεριά μας, κάτι που αποτελεί παράδοση στην Τουρκία για λόγους παραπλάνησης, αλλά και εθνικιστικού φανατισμού (μόλις πριν από λίγο τουρκικό ελικόπτερο προσγειώθηκε στην Αλεξανδρούπολη και οι επιβαίνοντες ζήτησαν πολιτικό άσυλο).
            
5. Ο σχεδιασμός και η εκτέλεση του πραξικοπήματος αποδείχθηκε κακή και δεν είχε υπολογίσει καν την λαϊκή αντίδραση των "ισλαμοφρουρών".
             
6. Ο Τούρκος δεν αλλάζει και αυτό φάνηκε και από τον αποκεφαλισμό Τούρκου στρατιώτη που παραδόθηκε.

7. Δεν έχουμε να κάνουμε με λαϊκή αντίσταση στο ονόμα της δημοκρατίας, αλλά με ισλαμικό όχλο που προτιμάει έναν αυταρχικό ηγέτη που δεν σέβεται βασικές δημοκρατικές αρχές και ανθρώπινα δικαιώματα. Παράλληλα αποδεικνύεται περίτρανα πως το Ισλάμ αποτελεί πολιτικό σύστημα, μη συμβατό με την δημοκρατία και τις δυτικές αξίες.
                    
8. Επειδή πολλοί μιλάνε για τον "δειλό" Έλληνα που τρέχει στα ΑΤΜ, ενώ ο λαός ξεχύνεται να αντισταθεί στο όνομα της δημοκρατίας, ας δούμε και τον Τούρκο "ραγιά" που έτρεξε στα ΑΤΜ.

9. Σε επίπεδο γεωστρατηγικό η Τουρκία με τον Ερντογάν αποτελεί βασικό παράγοντα αστάθειας στην περιοχή.
               
Τελειώνοντας αυτή την μικρή ανάλυση θα αναφερθώ στο δικό μας πολιτικό σύστημα που εμπορεύεται δημοκρατία. Μπορεί όλοι αυτοί να χαιρετίζουν τη λαϊκή βούληση (που καταρρίφθηκε στο άρθρο) και την δημοκρατία, αλλά η πραγματικότητα είναι πως κι εδώ έχουμε κοινοβουλευτική δικτατορία που έχει μετατρέψει το κράτος σε άβουλο προτεκτοράτο. Η λεγόμενη δημοκρατία είναι τόσο δημοκρατία, όσο χριστιανός είναι ο Ερντογάν.
 
Υ.Γ. Ύπο την εικασία ότι το πραξικόπημα ήταν σκηνοθετημένο, τότε όχι μόνο έχουμε έναν άνθρωπο που ουσιαστικά είναι σίγουρος για την δύναμή του στον κόσμο, άλλα καθίσταται ο πλέον επικινδυνότερος όλων όσων είχαμε ποτέ στην αντιπέρα όχθη.

Τρίτη 5 Ιουλίου 2016

ΟΧΙ




Σήμερα κλείσαμε ένα χρόνο από το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος του 2015. Είναι εκείνο το ΟΧΙ που τελικά έγινε ΝΑΙ και έφερε ένα τρίτο μνημόνιο. Είναι το ίδιο ΟΧΙ που χλεύασαν οι ίδιοι που αμέσως έτρεξαν να βάλουν τις υπογραφές καταδίκης του ελληνικού λαού.
Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό είναι ένα άλλο ΟΧΙ που παρέμεινε ΟΧΙ και οδήγησε σε ένα μεγάλο έπος της ελληνικής ιστορίας και ναι αναφέρομαι σε εκείνο του Ι. Μεταξά.
Φυσικά πριν από εκείνο το πολεμικό ΟΧΙ υπήρξε ένα άλλο ΟΧΙ πολύ πιο σημαντικό που αποτελεί άλλη μία σημαντική κληρονομιά για τους Έλληνες, αλλά και άλλους αδικημένους λαούς.
Η Ελλάδα του Ιωάννου Μεταξά δικαιώνεται στο διεθνές δικαστήριο για την απόφαση αναστολής πληρωμών έναντι των δανειστών της. Όλα ξεκίνησαν το 1932 όταν μετά από ένα δραματικό τρίμηνο ταξιδιών και επαφών στην Ευρώπη, η κυβέρνηση Βενιζέλου κήρυξε χρεοστάσιο στις 18 Απριλίου. Μέχρι τότε παρ' όλες τις δύσκολες συνθήκες, οι δανειστές πληρώνονταν κανονικά. Όταν ο Βενιζέλος είχε μιλήσει στην Κοινωνία Των Εθνών στις 15 Απριλίου του 1932, είχε ζητήσει πενταετή αναβολή πληρωμών, αλλά η τελική απόφαση της Κ.Τ.Ε. δεν ήταν ευνοϊκή. Η "Societe Commerciale De Belgique" κατέφυγε στην διεθνή διαιτησία απαιτώντας να πληρωθεί. Το 1936 λίγο πριν αναλάβει την πρωθυπουργία ο Ιωάννης Μεταξάς, εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση για την Ελλάδα και οι Βέλγοι προσέφυγαν στο Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου για να απαιτήσουν την εφαρμογή της αποφάσεως. Τότε η κυβέρνηση Ιωάννου Μεταξά, κάνοντας χρήση της "αρχής δημοσιονομικής αδυναμίας", έβαλε σε προτεραιότητα τις ανάγκες των πολιτών, έστω κι' αυτό ήταν σε βάρος των πιστωτών. Κέρδισε την υπόθεση με την απόφαση υπ' αριθμόν General List No 77, Judgment Νο 31 της 15ης Ιουνίου 1939. Η απαλλακτική απόφαση του Δικαστηρίου συνιστά δεδικασμένο για διεθνή δικαστικά όργανα.
Από την άλλη η ιστορία γράφεται με ΟΧΙ και ίσως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε πόσο διαφορετική θα ήταν η ιστορία, αν υπήρχε παρερμηνεία εκείνων των ΟΧΙ.
Υποθέτω πως ο Τσίπρας από το "Μολών Λαβέ" κατάλαβε μόνο το "ελάτε να τα πάρετε", αφού κατά την διάρκεια του μαθήματος μάλλον κοιμόταν, μιας και δεν του άρεσαν όλοι αυτοί οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι της αρχαιότητας.
Έτσι στο πνεύμα του Λεωνίδα απάντησε όλο περηφάνια "ελάτε να τα πάρετε" και έβγαλε στο σφυρί όλα τα ασημικά της Ελλάδας και εκείνοι τα πήρανε.
Ίσως η αφέλεια του Έλληνα να έγκειται στο γεγονός ότι η διγλωσσία και η στρέβλωση των εννοιών αποτελούν χαρακτηριστικό γνώρισμα των πολιτικάντηδων, πόσο μάλλον όταν διαφαίνεται από "συνωστισμούς" και "γεννοκτονίες".
Φυσικά δεν δίνουμε άφεση αμαρτιών στον υπόλοιπο πολιτικάντικο συρφετό που επιχειρηματολογούσε υπέρ της άνευ όρων παράδοσης και είχε ήδη υπογράψει άλλα δύο μνημόνια πριν περίτρανα υπογράψει και το τρίτο.