Αξιοκρατία στην Ελλάδα

Μετά τον ανασχηματισμό της 6ης Νοεμβρίου 2016 της κυβέρνησης Σύριζα, έγινε ιδιαίτερα αισθητή η έννοια της αναξιοκρατίας για εμάς και της αξιοκρατίας σε ένα κόμμα.

Προφανώς και το τρανταχτό παράδειγμα είναι η "πιτσιρίκα" υπουργός Εργασίας Αχτσιόγλου "πνευματικό παιδί" του πρώην πλέον υπουργού Κατρούγκαλου. Συγγνώμη, αλλά ακόμα και για τους τύπους κωλύομαι να τους ονομάσω κύριους ή κυρίες, πολιτικούς που καταστρέφουν την χώρα.

Ακούστηκαν πάρα πολλά με κύριο σκοπό είτε να δώσουν άφεση αμαρτιών στην "πιτσιρίκα" με το πλούσιο βιογραφικό, είτε να της επιτεθούν για λόγους πολιτικής. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από εκείνη για να φτάσουμε στο ευρύτερο πρόβλημα της αξιοκρατίας στην ελληνική κοινωνία.

Προφανώς υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι νέοι και μεγαλύτεροι σε ηλικία με τα ίδια ή και περισσότερα προσόντα. Τι είναι αυτό που έκανε ένα "πιτσιρίκι" υπουργό;

Μα προφανώς το γεγονός ότι είναι κομματόσκυλο.

Δυστυχώς ο όρος "κομματόσκυλο" αποτελεί το βασικότερο προσόν για οποιαδήποτε ανέλιξη σε αξίωμα σήμερα.

Προφανώς κάποιοι δυσκολεύονται να αντιληφθούν ότι πήγαμε κατά διαόλου, γιατί το παράδειγμά της είναι η κορυφή του παγόβουνου 40 ετών κομματόσκυλων όλων των κομμάτων. Όλοι ξέρουμε για τα τραπεζάκια των κομμάτων στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας, για τους πολιτικοποιημένους καθηγητές και για το πως ακόμα και κουμπούρες καταλήγουν με πτυχίο επειδή το τραπεζάκι είτε ήταν ευνοούμενο από καθηγητές, είτε προπυλάκιζε καθηγητές.

Ας προχωρήσουμε στα μεταπτυχιακά, όπου φοιτητές τουρίστες απέκτησαν τίτλους μην έχοντας φανεί πότε στο Ίδρυμα Σπουδών. Φυσικά μην ξεχνάμε και πολιτευόμενους που μετά την "βολευτική" καρέκλα σε μια νύχτα εμφανίστηκαν με διδακτορικά.

Όχι δεν με ενδιαφέρουν τα πτυχία τους, γιατί όλοι ξέρουμε πως υπάρχουν μεταπτυχιακά και διδακτορικά κονσέρβες που αναμένουν για πολιτικές χάρες. Όλοι ξέρουμε πόσο πολιτικές είναι οι θέσεις στις Βρυξέλες και όλοι ξέρουμε πως κάποιοι εμφανίζουν φανταστικά βιογραφικά που τους φτιάχνουν άλλοι.

Όσοι έχουμε φτύσει αίμα για κάποιο μεταπτυχιακό ή διδακτορικό, γνωρίζουμε πόσο εύκολα μπαίνει ένα όνομα σε δημοσίευση με δουλειά άλλου ή πόσο εύκολα δεν μπαίνει το όνομα κάποιου, παρόλο που εκείνος έκανε την δουλεία.

Επιστρέφοντας στο εν λόγω "πιτσιρίκι", επιτύχει ή αποτύχει, προφανώς όπως όλοι οι αποτυχημένοι πολιτικοί αυτής της χώρας, θα έχει ήδη εξασφαλίσει κάπου κάπως μια καβάτζα, από βουλευτιλίκι, έως καθηγητιλίκι ή θέση στας Ευρώπας.

Φυσικά δεν παραβλέπουμε και το κρεβάτι κάποιου γιατί είτε άντρας είτε γυναίκα, οι σεξουαλικές χάρες και αυτές κάπως ξεπληρώνονται.

Και εν τέλει γιατί μιλάμε; Για άλλον ένα Καρανίκα με βιογραφικό αυτή τη φορά.

Τώρα κάποιοι που φοράνε παρωπίδες θα σπεύσουν να με κατηγορήσουν ως υποστηρικτή άλλου κόμματος.

Θα απαντήσω τα εξής που αποτελούν και το τελικό συμπέρασμα του σημερινού θέματος πέρι αξιοκρατίας.

Ποιός κατέστρεψε κάθε είδους κριτίριο περί αξίας; Μα φυσικά το ίδιο πολιτικό σύστημα που κάνει το μπερδεμένο για το ποιός θέλει αριστεία και αξιοκρατία περισσότερο.

Όπως έγραψα στην αρχή και λόγω της μνήμης χρυσόψαρου του Ελληναρά, η αξιοκρατία θυσιάστηκε στον βωμό του πολιτικού κέρδους. Στρατιές αγραμμάτων μπήκαν σε θέσεις που απαιτούσαν προσόντα, απλά γιατί ήταν κομματικά πρωτοπαλίκαρα. Ακαδημαϊκές θέσεις καταλήφθησαν με έναν ισοπεδωτικό νόμο Παπανδρέου το 82 και ξεκίνησε η γιγάντωση των πολιτικών παρατάξεων στα ΑΕΙ. Ναι, εκείνα τα φυτώρια που παράγουν Αχτσιόγλου, Παπαμιμίκους και άλλους.

Για ποιά ακριβώς αξιοκρατία μιλάμε όταν κάποιοι θεωρούν ως εργασία την χομπίστικη ενασχόληση με ένα κόμμα; Μήπως δεν θυμόμαστε πως εκτός από την Ατσιόγλου και άλλα κομματικά παιδιά υπηρέτησαν Βρυξέλες για την κονόμα σαν τον υιό Ζαγορίτη που τον μάθαμε από την θητεία του στο πολεμικό μουσείο καθώς σχεδίαζε πολεμικές επιχειρήσεις στα βρακία της εθνικής μας πορνοστάρ Αλεξανδράτου;

Ο όρος δε του "επιστημονικού" συνεργάτη, μάλλον δείχνει ότι η κομματικοποίηση και όχι η πολιτικοποίηση έχει γίνει επιστήμη.

Ας μπούμε και πιο βαθειά στην αξιοκρατία και των άλλων αφού όλοι μαζί αποτελούν το σάπιο πολιτικό σύστημα.

Ο Μητσοτάκης τζούνιορ που είναι και αρχηγός κόμματος με την παρέμβαση Σημίτη δεν βρέθηκε σε Διευθυντική θέση; Ποιός; Αυτός που κατακρίνει  κλητήρες των 700 ευρώ, αλλά μιλάει για αξιοκρατία.

Να προχωρήσουμε σε θέματα οικογενειακής αξιοκρατίας; Καραμανλήδες, Βαρβιτσιώτες, Μπακογιάννηδες, Παπανδρέου, Γεννηματά και λοιποί γνωστοί και άγνωστοι που άλωσαν δημόσιες θέσεις και αξιώματα και αργότερα μας κούνησαν το δάχτυλο.

Όσες γραβάτες και να φορέσουν ή να μην φορέσουν, όσα βιογραφικά από χρυσό και να μας πλασάρουν είναι Καρανίκες στην ψυχή και την νοοτροπία και αποτελούν καταδίκη για κάθε μορφή αξιοκρατίας.

Ο άξιος είναι επικίνδυνος και πρέπει να εξοντωθεί!